Studio Phonetics

"Αγαπητέ Μιχάλη,
Ακόμα θυμάμαι το πρώτο λαιβ της σχολής που συμμετείχα το 2008. Μια βδομάδα πριν είχα πεταλούδες στο στομάχι, ταχυκαρδία και χαμογελούσα ανεξήγητα κάθε φορά που σκεφτόμουν τι πρόκειται να γίνει. Πολλές φορές σκέφτηκα να μην έρθω. Ήθελα να ήμουν καλή, να μη χάσω νότα. Τελικά τραγούδησα. Μετά το πρώτο μου τραγούδι ήθελα κι άλλο, κι άλλο. Δεν ήταν η καλύτερή μου φορά, αλλά έσπασα τον πρώτο προσωπικό μου τοίχο. Κι αν κάτι έμαθα τα χρόνια που πέρασαν είναι ότι τελικά δεν χρειάζεται να είσαι ο καλύτερος. Αρκεί να είσαι αληθινός και να βάζεις την ψυχή σου στον ήχο που βγάζεις. Τότε μαγικά όλα λούζονται με αστερόσκονη! Θα σ’ έχω πάντα στην καρδιά μου κι εσένα και τους συμμαθητές μου! Φιλιά πολλά!
ήμουν κι εγώ εκεί" (Θεοδώρα Δ.)